Category: plener

Lubię sobie czasem zaglądać do Was po latach. Po latach i na zdjęcia w czasie lata. Teraz, gdy Martynka i Michał pochłonięci są radością z maleństwa, które przyszło im na świat, to nie sposób szukać inspiracji w mroku, gdy na dworze ciągłe mdło i szaro. Zatem skłaniam szyję w tył, obracam powoli w górę, mróżę oczy i sięgam po wspomnienia z sierpniowego lata. Tam widzę eksplozję światła i radości. ...

Występując w imieniu, wchodząc w posłowie Ewy, autorki zdjęć ze ślubu i pleneru Ani i Pawła - trudno mi powiedzieć więcej, niż to, że odnalezienie ich na jej dysku sprawiło mi olbrzymią niespodziankę i piękne zaskoczenie. Dyskutowaliśmy wielokrotnie nad stylizacjami sesji poślubnych i naszym zdaniem, niekonieczną manierą wskakiwania w ten sam rynsztunek co w dniu ślubu. Nigdzie w Konstytucji nie m ...

Jeszcze nie ucichły szumy w uszach, odgłosy przyspieszonego bicia serca. Płuca jeszcze dotlenione po ślubie wśród roślin, kwiatów i szuwarów. Jeszcze nie ucichły, gdy spotkaliśmy się w pewnej warszawskiej naleśnikarni, aby zjeść małe co nieco i ruszyć ponownie na podbój świata. Pogoda dopisywała. Pomimo drugiej połowy września lato nie odpuszczało. Nic, tylko robić zdjęcia i cieszyć się życiem. Ko ...

Tym razem - jeśli chodzi o historię przedstawionych w tym wpisie bohaterów, niewiele mam do powiedzenia. Wiem tylko, że Magda znalazła mnie w sieci, brała ślub w Krakowie, a że mieszkają w Warszawie - zwróciła się do mnie z pytaniem o sesję poślubną. Jej efekty poniżej przedstawiam. Dodam tylko, że od pierwszej chwili miałem uczucie, że znam się z nimi już od lat. Mam nadzieję, że choć trochę z te ...

Dziś sięgamy do spiżarni po worek soczystych jabłek. Można by tak bez końca "pykać" fota za fotą z tego słonecznego, październikowego pleneru z Martą i Mateuszem. Wysypuję więc cały wór dojrzałych soczystości wprost w ten wpis na bloga. Plener słoneczny, ale już chłodny. Lecz te dwa przymiotniki się nie wykluczają. Wręcz dobrze ze sobą współdziałają. Słońce gra pierwsze skrzypce, chłód jesienny ka ...

Poszukiwałem muzyki. Zaprzestałem. Za bardzo chcę. Za dużo na raz. Za mocno. Za silnie. Zbyt gwałtownie. Wystarczy. Obraz, fotografia. Wystarczy... Ania i Mateusz w październikowym plenerze. Cisza i Oni. Oni i Cisza... Troszkę ponad 2 godziny chadzania po ich okolicach, po ulubionym lesie i kąpania się w promieniach jesiennego słońca. Miłego oglądania... ...

Kilka dni temu moja córka zapytała mnie o moją ulubioną książkę, książkę życia jak rozumiem. Wzdrygam się przed podjęciem takiej decyzji, zawsze jest to stos książek, które pochłaniałem kiedyś hektolitrami. Tytułów już nie pamiętam, treść się rozlała już w podświadomości w jeden zbiorczy nadsymbol pełen znaczeń. Z pewnością jednak wyróżnia się jedna, ikoniczna. Obok całej bibliografii Witkacego, z ...

Jest w mediach popularna pewna Kasia. Nazywa się Smutniak. Może nasza Kasia tak bardzo do niej nie podobna, napewno nie mniej urodziwa. Szczęściarz z Tomka, mający taką piękną żonę :) Skąd ten Smutniak? Otoż Kasia nasza ma w sobie coś z popowej Lany Del Ray, pewien feromon melancholii - typowe Summertime Sadness. Kasia jednak ma wiele twarzy, najbliżej jej do dr. Quinn. Sama jest Panią doktor, tro ...

W poprzednim poście zobrazowałem ślub Magdy i Bartka. Po weselu, trzy dni później wyruszyliśmy na plener, gdy otworzyło się okno pogodowe, a okien pogodowych w okresie jesienno-zimowym w tym kraju mało i jak na lekarstwo. Rozpisywał się już nie będę, historia została dopowiedziana przy reportażu, teraz czas na same zdjęcia, otwierania okna pogodowego i otwierania Magdy  :) –PLENER– ...

Czasem wydaje mi się, że wszystko już widziałem, usłyszałem, doświadczyłem, zarejestrowałem. Tak tylko się wydaje. Jechałem do Magdy i Bartka z mocnym, mimo tego, że odległym wspomnieniem. Pamiętałem nasze spotkanie przed półtora roku, na którym było mnóstwo pozytywnej energii, miłe słowa i obustronne komplementy. Wszytko to, co stanowi o tej niezbędnej, tajemniczej przyprawie emocjonalnej, która ...

– Ostatni dzień maja w Puszczy Kampinoskiej –  

Gdzieś, lecz nie wiadomo gdzie, baśń ta dzieje się :) Gdzieś, nie wiadomo jak, minęło ponad pół roku od ślubu Dominiki i Adama. Coś się stało z wiosną i latem. Były, ale się we wspomnieniach i ciężkiej pracy roztopiły. Teraz, gdy z rozmachem mogę sięgać w pół roku wstecz, na pół roku naprzód ;) zapraszam na jeden z pierwszych, tegorocznych ślubów. Fajnie tak wrócić do tamtego czasu. W ten listopad ...

Tak zaczyna się wspólna historia fotografowania miłości Kasi i Adama. Tego lata spotkałam się z nimi dwa razy. Pierwszy raz na sesji narzeczeńskiej, której efekty poniżej. Drugi, w ich pięknym dniu pełnym wzruszeń, śmiechu i szalonej zabawy. Jednak zacznijmy od początku... Gdy spotykałam się z Kasią i Adamem, by poznać się i zdecydować czy powiedzą mi "tak" ;) , byli pewni, że chcą sesję narzeczeń ...

Natalia i Tomasz są już jak stare małżeństwo. Są ze sobą milion lat i jeden dzień dłużej. Wymazałam z pamięci Nattę bez Tomka i odwrotnie. Jakże ucieszyła mnie wieść, że oto Oni postanowili wziąć ślub, powiedzieć sobie TAK po raz kolejny w życiu i wypełnić świat kolejnym, cudownym związkiem małżeńskim ;) Nattę znam od drugiej klasy liceum. Tomka podobnie. Natalka to wielce utalentowana dziewczyna, ...

W sekcji "weddings" zaprezentowaliśmy Wam ślub Edyty i Karola, który odbył się w Boże Ciało, ukochane święto Edyty. Po uroczystości bawiliśmy się w Patio na Wodoktach, a po całym tym zamieszaniu Młodzi pojechali szukać skarbów do Toskanii. Udało im się przywieźć jeden diament, i to jaki :) Opromienieni szczęściem przyjechali w moje lasy i łąki na plener. Była świetna energia, śmiechy, rozmowy, otw ...

Przedstawiam Państwu Karolinę i Michała. Przepozytywną i przetajemniczą Parę, z którą umawiałem się na sesję od połowy września tamtego roku. Nie byłem ich fotografem ślubnym, więc nasz plener miał być jednocześnie schadzką zapoznawczą :) Podjęliśmy kilkanaście nieskutecznych prób umówienia się na sesję. Pogoda od października aż do weekendu majowego to była jedna wielka katastrofa, więc powoli tr ...

W pewien styczniowy wieczór przyszedł mail, który sprawił, że poczułem iż moja praca, mimo że bardzo wyczerpująca, jest lub bywa wyjątkowa. Stało się to za sprawą Adama, który wrótce zadzwonił z sąsiednich Niemiec, aby omówić szczegóły współpracy. Poczułem wtedy, że gra i iskrzy na całej linii, co w moim zawodzie jest niezwykle cenne i sprawia, że przestajesz myśleć o swojej pracy jako obowiązku, ...